In deze rubriek gaan we telkens, soms via een omweg, op één of andere manier op zoek naar 'de ziel' van het voetbal. Deze keer togen we naar het pittoresk aan de Zuid Willemsvaart gelegen Boerdonk waar de lokale helden bezoek kregen van koploper DWSH'18. Het werd een onverwacht vermakelijke middag.
Door: Willy Rooyakkers
Op deze milde, maar nog wat winderige, zondagmiddag in februari besluiten wij van Tismarvoetbal.nl dat het tijd wordt om weer eens een leuke pot in de vijfde klasse te gaan bijwonen. Helaas moeten we de eerste helft aan ons voorbij laten gaan maar later blijkt dat we niets hebben gemist. Het beste moest nog komen. En hoe: hierover zo meteen méér op deze plek. Eerst even wat inleiden.
RKSV Boerdonk profileert zich deze voetbaljaargang wederom als een diehard underachiever. En dat niet voor het eerst in de geschiedenis van de sympathieke vereniging. Volgens de erkende watchers van de vijfde klasse E herbergt de geel-zwarte selectie ook nu weer ruimschoots meer verborgen kwaliteiten, en minder overduidelijke gebreken, dan de zieltogende plek op de ranglijst doet vermoeden. Vlak voor de winterstop volgde er echter een trainerswissel en dat lijkt het elftal toch goed te hebben gedaan.
Vrijerij
Tegenstander DWSH'18 doet het juist beter dan verwacht. De vier jaar geleden aangegane vrijerij tussen De Willy's en SC St. Hubert oogt inmiddels als een homogeen gezelschap dat op gedegen wijze de vijfde klasse E weet aan te voeren.
Als we bij Sportpark De Kerveheester arriveren staat niet alleen de parkeerplaats helemaal vol met auto's, ook langs de doorgaande weg bivakkeren diverse bolides op standje P. Eenmaal onder de toegangspoort doorgelopen zien we dat er eveneens de nodige stalen rossen in een ijzeren gleuf staan te rusten. En een blik door het raam van de als een bruin café ogende kantine leert ons dat het er vandaag inderdaad weer gezellig druk is.
Boerdonk controleert iedereen
In de kast waar zo te zien komende evenementen worden geafficheerd hangt een poster met 'Wij doen mee op 12 juni 2021'. Even verderop passeren we een dranghek met de dreigende tekst: 'Bij RKSV Boerdonk controleren wij iedereen'. Waarvan acte. Daar kunnen ze bij The Voice, Telegraaf, Ziggo en Ajax nog een voorbeeld aan nemen.
We moeten opschieten want de tweede helft staat op het punt van beginnen. De spelers komen al het veld op. "We hoeven alleen scherp te zijn want voetballen kunnen ze niet", horen we tot onze verbazing een speler van DWSH'18 zeggen.
"1-0 voor Boering", antwoordt de grensrechter van de gastheren desgevraagd naar de tussenstand. Op de vraag wie er gescoord heeft zegt hij bondig: "Tim."
Dat blijkt dus spits Tim van Alphen te zijn. "Ja, het is zeker verdiend. Hun hebben nul kansen gehad en Boering wel een stuk of vier."
Dortmans
Als de heren weer gaan voetballen verbazen we ons al snel niet meer over de op het oog toch wat verrassende tussenstand. De gasten komen amper tot meer dan twee succesvolle passes naar een medespeler terwijl Boerdonk de meeste dreiging uitstraalt. Het algemene technische niveau is dat van wat je in deze klasse mag verwachten maar bij de thuisploeg lopen toch ook wel degelijk 'gastjes' rond die iets blijken te kunnen. Zo is linkerspits Daan Dortmans net zo snel als Marc Overmars in zijn beste jaren. Helaas staat hij niet altijd in de vereiste startblokken geposteerd of wordt de benodigde bedienende pass weer eens onzuiver, te laat of zelfs helemaal niet uitgevoerd.
Met Rens Donkers en Roy Neuteboom lopen er nog twee jongens rond op het middenveld die geen ruzie met de bal hebben. De afstemming ontbreekt echter soms, de afstanden in de lengteas zijn constant te groot en van achteruit is de passing meestal (te) wild om deze spelers goed in stelling te brengen. Overigens moeten de gastheren het vandaag doen zonder de belangrijke spelers Dennis van Rooij en Jop Vermeulen.
"Bij DWSH doen ook de twee beste niet mee", weet onze buurman naast de lijn te vertellen. "Ik weet dat ze zo niet dreigend ogen maar let maar op : straks staan ze ineens met 1-2 voor. Dat flikken ze al het hele seizoen." Het is moeilijk te geloven als je de mannen van trainer Koen van Berlicum zo ziet acteren.
Onze buurman is blijkbaar een liefhebber van deze klasse. "Ik heb net in Keldonk de eerste helft tegen FC Uden gezien. Vooral die uit Uden hebben geen best elftal."
Er klinkt ondertussen een harde schreeuw, de nummer negen van DWSH'18 lijkt een zware blessure te hebben opgelopen. "Haha, nee joh", zegt onze nieuwe vriend, "Dat doet die gast constant. Let maar op: die loopt zo weer vrolijk rond."
De thuisploeg verzuimt ondertussen om de wedstrijd te beslissen. Er ontstaan legio situaties waarin één zuivere pass zou volstaan om alleen voor doelman Bram Schaap te verschijnen maar telkens gaat het alsnog mis. Het moet overigens gezegd dat Schaap een aardig 'kiepertje' is, zo tikt hij een goed genomen vrije trap fraai onder de lat vandaan.
"Let nou maar op, die gaan nog scoren", lacht de man naast me wederom terwijl de klok op onze IPhone toch al 16:23 aangeeft. En warempel: nog geen twintig tellen later wijst scheidsrechter Inci, getooid in een fraai oranje shirt, naar de stip. Boerdonk-speler Roel van Alphen heeft volgens de arbiter hands gemaakt terwijl hij een doelpoging succesvol weet te blocken. Het betekent de ouverture van een, wat later zal blijken, legendarische periode van toegevoegde tijd.
"Volgens mij moet Boerdonk met tien man verder", zeggen wij. Van Alphen baant zich immers een weg richting de eigen supporters, hij mag gaan douchen. Syb Daverveld, de eerder vernoemde nummer negen, plaatst zich achter de bal maar mikt met de binnenkant van de rechtervoet ongeveer een meter of vier naast het doel van keeper Nick Opheij. Dit alles tot grote hilariteit van de Boerdonk-spelers. Ze zijn echter nog niet uitgelachen als diezelfde Opheij een bal wil wegwerken, een verkeerde aanname corrigeert met de bovenarm en door Inci vervolgens op een rode kaart wordt getrakteerd. Het is ons niet duidelijk of Opheij al geel heeft gehad, een directe plaatsverwijzing lijkt zo op het eerste gezicht nogal zwaar gestraft. Maar misschien staat dat zo in de regels? We zijn immers geen spelregelfetisjisten.
Kerveheester ontploft
Boerdonk moet dus noodgedwongen gaan wisselen. Spits Tim van Alphen is logischerwijs de 'Sjaak' want de vleugelspelers hebben meer dreiging in de diepte. Reservekeeper Guus van Dommelen verschijnt dan onder de lat. "Hij is eigenlijk een voetballer", merkt de grensrechter geroutineerd op. "Maar hij kan wel keepen hoor", voegt hij er nog haastig aan toe. Er rest nog een vrije trap welke door Daverveld wordt genomen. De kleine aanvaller schudt alle frustratie van zich af door vervolgens beheerst in de korte hoek raak te prikken: 1-1.
"Lullig zeg voor die invaller-keeper", zeggen wij. "Gelukkig voor Boerdonk is het bijna afgelopen."
De thuisploeg heeft met twee spelers minder echter nog steeds brutale plannen. De bal wordt vanaf de aftrap naar voren geschoten en Daan Dortmans wint aan de linkerkant op prima wijze een duel, wat kan die jongen toch krachtig starten, waarna er met overzicht wordt breed gelegd op de goed meegelopen Jordy Neuteboom.
De pendelende middenvelder, broer van Roy, laat de rollende assist vervolgens op technisch schitterende wijze vanaf een meter of zeventien met een knappe wreeftrap in de linkerbenedenhoek verdwijnen: 2-1.
De Kerveheester ontploft, de doelpuntenmaker doet zijn shirt uit en begint aan een imponerende juichsprint, gevolgd door euforische ploeggenoten. Zeven stuks in totaal, Van Dommelen blijft immers onder de lat.
Netflix Docu
Het lijkt een passend slot van een leuke middag maar de bedenkers van de Netflix Kelderklasse Docu hebben alsnog meer in petto. Vanaf de aftrap gooit DWSH'18 de bal lang richting het doel van Van Dommelen waarna er een paar geel-zwarte medewerkers op gruwelijke wijze mistasten en het ronde leder uiteindelijk op thrillerachtige wijze tergend langzaam tegen het net rolt: 2-2. Het schijnt dat aanvoerder Tom Verheijen, liefkozend El Capitano genoemd, er nog aan heeft gezeten. Hij krijgt de goal in ieder geval op zijn naam.
"Die winnen nog", zegt mijn buurman wederom. "Het is half vijf", lachen wij. Scheidsrechter Inci lijkt echter richting de juichende spelers van DWSH'18 een handbeweging te maken welke er op wijst dat er nog meer tijd voorhanden is op zijn horloge.
Gelukkig komt het voor het dapper strijdende Boerdonk niet zo ver, het blijft bij 2-2. "DWSH vertoont wel het gedrag van een aanstaande kampioen", lachen wij. Voor ons had deze 'slotfase' echter gerust nog een half uur langer mogen duren, we stonden ons kostelijk te vermaken. Hadden het prima naar de zin.
"Bedankt voor de leiding", zeggen de mensen van de Boerdonkse technische staf, wij lopen inmiddels ook midden op het veld, tegen de arbiter. Zo kan het dus ook. De gastheren ogen verrassend tevreden, er had wellicht toch wel wat meer ingezeten. De warme schoot van de dampende kantine lonkt echter. "Geef ze eens ongelijk", bedenken we ons als we De Kerveheester weer in onze binnenspiegel zien verdwijnen.
